The Fall, şuan ikinci sezonu yayımda olan Belfast’ta geçen bir polisiye dizi.
İlk sezonu 5 bölümden oluşuyordu. İzlemeyenler varsa zaman ayırmaya değeceği garantisini verebilirim.
Dizide katil aramıyoruz, cinayet çözmüyoruz. Katil belli, hatta onun dünyasına girip kadınlara onun gözünden bakıp cinayeti işleyişine tanık oluyoruz.
Diziyi benzerlerinden ayıran ve izlenmeye değer kılan dünya yakışıklısı kadın düşmanı katilimiz Paul Spector değil. Londra’dan cinayeti çözmek için görevlendirilen başkomiser dedektif Stella Gibson.
Stella Gibson orta yaşlarında, sarışın, yüzücü, bekar, cazibeli ve özgür bir kadın.
Parmağında kendisini bağlayan bir tek taşı olmayan, başarılı bir kadın. Sarı uzun saçlarının altına ipek gömlekler ve kalem etekler giyiyor. Feminenliğini gizlemiyor, varlığından rahatsız olan erkek meslektaşlarına açıkça feminist cevaplar verirken de düşünmüyor.
Gibson tek gecelik ilişki teklif edebilen, kadınlarla yakınlaşabilen, aynı zamanda seksi bir kadın.
Mesleğinde başarılı, soğukkanlı, kontrollü ve etkin bir kadın.
Stella Gibson’ı sevmek için yeterli sebep olabilecek bir kaç sözü:
Bir meslektaşı ile tek gecelik ilişkisini sorgulayan başka bir meslektaşına;
“Erkek kadını siker. Özne: erkek. Fiil: siker. Nesne: kadın. Burada sorun yok. Kadın erkeği siker. Kadın: özne. Erkek: nesne. Bu sizin için o kadar da kolay değil, değil mi?”
Basın açıklamasında cinayet mağduru ‘masum’ kadınlardan bahsedilmesine ilişkin olarak:
“Onlardan masum olarak bahsetmeyelim. […] Ya bir sonraki cinayet mağduru bir fahişe olursa? Veya gece geç saatlerde evine yürüyerek dönen mini etekli sarhoş bir kadın? Bu kişiler bir şekilde daha mı az masum olacaklar? Veya suçlu? Medya kadınları bakireler ve vamp kadınlar olarak ayrıştırmayı sever. Melekler veya fahişeler olarak. Onları cesaretlendirmeyelim.”
Bu diziyi izlemeniz lazım. Senaryo yazarının medyada ve profesyonel hayattaki kadın düşmanlığının farkında olduğu ve bunu çok iyi yansıttığını söylemek gerek.
Yakılacak Düşünceler 