İbrahim Hacıosmanoğlu, futbol, analar, yiğit kadınlar

trabzonspor-baskanligina-haciosmanoglu-da-aday_5726_o

Sporun bu kadar yaygın kabul görüp bu kadar kadınları dışlayan tek dalı futbol. Kadınların oyuncu veya izleyici olarak katılımından öte, futbol dünyasının özellikle ülkemizde kategorik olarak kadını dışlayan zihniyetinden bahsediyorum.

Ne yönetici olarak, ne oyuncu olarak, ne izleyici olarak tam kabul görmediği dünyada ancak seksi spiker olabilir.

Veya AMK gazetesinin kendini tatmin eden ve asla cezalandırılmayan zihniyetine küfür malzemesi.

Veya yalnızca kadın ve çocukların seyirci olarak kabul edildiği maçlarla futbol takımlarını cezalandırma aracı.

Bu skandallar bu ülkede tepki bile görmezken adamcağız kendi bölgesindeki bir deyimi ağzından iyiniyetle kaçırıvermiş.

Bu arada ayrımcılığın ve nefretin kökenine inmiş. Kadının kıyafetini, cinselliğini, toplumsal yaşamdaki yerini araba kullanmasını falan değil varoluşunu sorguluyor.

Edilen laf bir anlık gaf da değil.

Öleceksek de adam gibi öleceğiz, kadın gibi yaşamayacağız: Yani, yaşama daha iyi. Öl. Bu ülkede zaten birçok durumda öyle yapılıyor.

Durmuyor, devam ediyor: Bizi kadın gibi yaşatmaya da kimsenin gücü yetmez. 

Özür dilemeliymiş. Özrü kabahatinden beter. Beni söylediği laftan çok özrü rahatsız  etti: Benim annem de kadın, çocuklarımın annesi de.

Yani… Anne veya mübarek bir beyefendinin eşi ve çocuklarının anası bir hanımefendiye laf edilemez. İnsanların eleştirilerinin de İbrahim’le aynı kafada olması ürkütücü: Sen de bir annenin eserisin, yiğit Karadeniz kadınlarını unutma.

Kadın olarak varlığımızın geçerli ve kabul edilebilir olması için olağanüstü bir yiğitlik, çalışkanlık veya cesaret göstermeli veya fedakar bir anne olmalıyız. İbrahim’in sözlerini eleştiriyorsunuz ama tembel, bekar, herhangi bir toplumsal fayda yaratmadan yaşamayı seçen kadına bu lafın edilmesinde bir sorun olmayacağı alt mesajını vererek. Yapmayın.

İbrahim özür falan dilememeli. Hakkında çağdaş bir ülkede olması gerektiği gibi nefret söyleminden yasal işlem yapılmalı.

Suç, İbrahim’de değil. Yasama organından gelip geçmiş, nefret suçunu kanunla düzenlemeyi aklına dahi getirmeyen binlerce milletvekilinde, onlarca hükümette.

Zaten şimdiki çürük kafalardan bu beklenemezdi.

Kanun yok. Kanun olmayınca hukuk yok.

Analar, yiğit kadınlar yaşayabilir.

Kutsal anneciklerinin oğluşları maç izlemeye devam etsin.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s