Erkekler penisleriyle, kadınlar ise kendi bedenleriyle sevişir.
Türkiye’de kadınlara ergenlik dönemlerinde aseksüel olmaları gerektiği öğretilir. Kafamıza kakılan ilüzyon, seksin bir kadın için o kadar da önemli olmadığı ve seks konusunda ancak verici olabileceğimizdir.
Evlilik haricinde seks hayatı olan kadınlardan bile çokça duyduğum, aslında hiç de memnun olmadıkları, birşey hissetmedikleri, canlarını acıtan cinsel ilişkileri sevgililerinin hoşuna gittiği için sürdürdükleri… Yani bekaret hurafelerini bir şekilde, pratikte aşabilen kadınlar bile seksin kötü olmasının kendileri için bir sorun olmadığına inanmaya çalışıyorlar. Cinselliğin iyi olmamasının, kadının seksi sevmemesi / seksten zevk almamasıyla değil büyük ölçüde karşılarındaki erkekle ilgili olduğunu akıllarına getirmek istemiyorlar.
Yıllarca sürmüş beraberliklerinde evlilik aşamasına gelen genç kadın arkadaşlarım, kötü seks hayatlarını seks her şey değildir, iyi adam, iyi anlaşıyoruz, beni güldürüyor diyerek geçiştirmeye çalışıyor.
İyi ve beni güldüren bir adam neden arkadaşım değil de sevgilim hatta kocam olsun, anlayamıyorum.
Başka bedenleri arzulamayı öğretmediler bize. Bu yüzden sevişirken bile yalnızca kendi bedenimizi düşünüyoruz. Yatağımızdaki insanın nefesiyle, kalçasının kıvrımlarıyla, terinin tadıyla, o kişinin bedeniyle sevişemiyoruz.
Türkiye’de erkekler, gerçek kadınları kültürel hegemonyanın uygun gördüğü ölçü ve biçimdeki şişme kadınların kötü birer kopyası olarak görmeye meyillidir. Bu yüzden, biz de kendimizi öyle görmeye meyilliyiz.
İdeal olarak bildirilmiş ölçülere yakın beden, seks ile özdeşleştirildiği için seksi, kendi bedenimizi kalıpların içine sokuşturmak zannettik. Başkalarının kuralları içinde kendimizi arzulatmaya (ama aynı zamanda çok da fazla arzulatıp etiketlenmemeye) çalışırken durup ne istediğimizi düşünecek vaktimiz kalmadı.
Sosyal kelepçelerden kurtulup, kendi kurallarımız ve kendi duyularımızla, başka bir bedeni istemek, koklayarak, dokunarak, terleyerek, hissederek heyecanlanmak nedir bilemedik.
Bize kimse arzulamayı öğretmedi. Aseksüel ve sonsuza kadar kusurlu bedenlerimize hapsolarak bizi arzulayanlara yapışıp minnet etmeye tutuklu kaldık…
Yakılacak Düşünceler 