Türkçe, dilbilgisel yapısıyla birçok Avrupa diline göre cinsiyet ayrımcılığına oldukça az yer bırakan, bu anlamda neredeyse tarafsız bir dil. Örneğin Fransızcada birden çok erkeğin bulunduğu bir grubu “eux”, birden çok kadını ise “elles” zamiriyle anlatırsınız. Ancak bu kadınların içine tek bir erkek dahi girse, zamir “eux” ye dönüşür. Erkeklerin içine kadın girerse zamir değişmez, “eux” olarak kalır.…
Bize verilen görevlerden biri. Bugün Türkiye’nin en çağdaş şehirlerinde, en iyi okullardan mezun, orta-üst paralar kazanan ve 20’lerinin ortalarını geçmiş bir kadın / erkek için bile evliliğin gerçekten tercih olduğunu söyleyebilir miyiz? Türkiye’de insanlar çok sevdiği kişiyle hayatını birleştirmek için mi evlenir gerçekten? Evlilik aşk mıdır? Evlendiği kişiyle bir ömür paylaşmak isteyip istemediğini sorar mı kendine?…
Annenizin <<kızlık>> soyadı? Soruyu duyunca tüylerim diken diken oluyor. Kurumsal firmalar bu ayıbı devam ettirdikçe bu <<kızlık>> lafı normalleşmeye devam edecek. Çözüm, güvenlik sorusunu <<annenizin evlenmeden önceki soyadı?>> olarak değiştirmek olabilir. Bence değil. Çözüm kadının kimlik hakkı. Kendi kimliğinin bulunması hakkı. Varoluş amacının bir erkeğin <<soyunun>> taşıyıcısı olmadığının artık anlaşıldığı bir ülkede, kendi başına var…
Son Yorumlar