Hepimiz bir ideal peşindeyiz. Öyle derin konular, büyük idealler sanmayın. İdeal popo, ideal meme, ideal karın, ideal bacak, ideal tırnaklar, ideal ayaklar, hatta ideal vajina. Bu arada, ideal hobiyi, ideal işi özellikle de ideal parayı tek başına bulmaya çalışmak çok az kadının aklına gelir. En iyi ihtimallerde, sosyal onayı hak edeceğimiz ve bizi hayatta tutacak…
Kendini gerçekleştirmenin, hayallerini gerçekleştirmenin veya hayatını gerçekleştirmenin herhangi bir yaşı olduğuna inanmıyorum. Ya da en azından, 21 yaşında okulu bitirip, 25’e kadar yüksek lisans yapmış olarak bir işe girmek, 30 olmadan evlenip 35 olmadan ilk çocuğunu doğurmuş olmak, bir ev bir araba sahibi olarak emekli olup torunlarını sevmek benim için gerçekleştirilmiş bir hayatı ifade etmiyor.…
Kadınların hayatı mevcut sosyal düzende beklemek üzerine kurgulanmış. Öncelikle, O bir yerlerden çıkıp gelecek olan yakışıklıyı beklemek. Onun çikolata çiçek gibi alışverişlerle düşünceli davranmasını beklemek. Uzanıp sizi öpmesini beklemek. Sizi çok sevmesini beklemek. Sizi arzulamasını beklemek. Bu kısım çok kritik. Kadının arzulanan pozisyonunda kalması gerekiyor. Kocasıyla olan cinsel hayatını değerlendirebilecek veriye sahip olmaması veya bunun kendisi için zaten…
Bize verilen görevlerden biri. Bugün Türkiye’nin en çağdaş şehirlerinde, en iyi okullardan mezun, orta-üst paralar kazanan ve 20’lerinin ortalarını geçmiş bir kadın / erkek için bile evliliğin gerçekten tercih olduğunu söyleyebilir miyiz? Türkiye’de insanlar çok sevdiği kişiyle hayatını birleştirmek için mi evlenir gerçekten? Evlilik aşk mıdır? Evlendiği kişiyle bir ömür paylaşmak isteyip istemediğini sorar mı kendine?…
Son Yorumlar